Whisky Okiem Amatora

 W marcu tego roku, premierę miał nowy produkt z destylarni Ardbeg, a mianowicie Ardbeg Wee Beastie. Producent zadeklarował wiek 5 lat, które spędził w beczkach po bourbonie i sherry. Jak na Ardbega przystało, nie mamy barwienia trunku i filtracji. I to tyle z technikalii.  Opisywany trunek zapakowano w standardowe dla tej destylarni, zielone butelki, którym nie można odmówić elegancji, szyku i prezencji na półce. Producent zaznaczył na etykiecie, jak i na otulinie korka, kolor czerwony, który nadaje agresywności naszej Bestii. Wygląda to bardzo schludnie i prezentuje się świetnie. Sama nazwa, jak mniemam, ma nawiązywać do agresywności whisky, ale ma też ukryte drugie znaczenie. "Wee beastie" to w szkockim slangu meszki żyjące w tym kraju, będące cholerami nie do zdarcia, które lubią pogryźć szyję i karczycha ludzi ;)  Ale czy tak naprawdę mamy do czynienia z bestią zamkniętą w zielonej butelce? I tak i nie. 5 lat leżakowania to dobry czas na pozostawienie tej agresywnej dymn

                            Destylarnia Ardbeg została założona w 1815 r. przez członków rodziny MacDougall. Ulokowano ją w miejscu, które słynęło z przemytu, jak i nielegalnej produkcji whisky na długo przed oficjalnym zalegalizowaniem destylarni w roku 1823. Pomagały w tym tereny okalające destylarnie, kręte drogi, bliskość morza z możliwością ucieczki na nie, jak i warunki pogodowe, które nie sprzyjały w dalekich wędrówkach poborców podatkowych.             Gorzelnia miała wiele wzlotów (1,1mln litrów produkcji w 1887r.!), jak i upadków (zamknięcie jej w 1981r.). W roku 1989 została przywrócona część produkcji, a sama destylarnia została w 1990r. wykupiona przez Allied Distillers, która posiadała w swoim portfolio Laphroaig, o bardzo podobnym profilu smakowym. Stąd część sprzętu została przeniesiona do wymienionej wcześniej destylarni. Nadszedł rok 1997, dochodzi wtedy do kolejnej zmiany właściciela, którym zostaje Glenmorangie, a następnie Glenmorangie wraz z Ardbegiem trafia do po